Kliknij tutaj --> 🪼 ocet jabłkowy na zespół jelita drażliwego

IBS, inaczej zespół jelita drażliwego, to przewlekła choroba dotycząca ok. 10-20% społeczeństwa. Znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Zwykle pojawia się między 20-tym a 30-tym rokiem życia. Jelito drażliwe powoduje wiele nieprzyjemnych objawów nie tylko ze strony układu pokarmowego. Nie prowadzi jednak do żadnych Ocet jabłkowy jest reklamowany jako lekarstwo na wiele dolegliwości, a niektórzy twierdzą, że pomaga poprawić trawienie. Nie jest jednak pewne, czy rzeczywiście jest pomocne w zarządzaniu IBS. O occie jabłkowym . Ocet jabłkowy to fermentowany pokarm wytwarzany przez wprowadzenie przyjaznych bakterii do soku jabłkowego. Zespół jelita drażliwego w świetle najnowszych wytycznych pacjentów z zespołem jelita drażliwego [4, 13]. W patogenezie IBS nie udowodniono dotychczas znaczenia nadwrażliwości na glu - ten i alergii pokarmowej. Za to w patogenezie IBS odgrywają rolę także czynniki genetyczne i psychospołeczne, zwłaszcza przewlekły stres Zespół jelita drażliwego 19 Badania z użyciem Trichinella sp. na modelu zwierzęcym wykazały hiperplazję oraz hipertrofię mięśniówki gład - kiej jelit oraz stan ich nadwrażliwości [7]. Dunlop i wsp. wykazali ponadto na tym samym modelu hiperplazję komórek enterochromafinowych biorących udział Przebieg zespołu jelita drażliwego można złagodzić odpowiednią dietą, zmianą stylu życia i probiotykoterapią. 3 RODZJE IBS. Zespół jelita drażliwego może przyjmować trzy postaci: biegunkową, zaparciową oraz mieszaną. Każda z nich charakteryzuje się zaburzeniami w przebiegu wypróżniania odpowiednio do ich nazw. Rencontres Du Film Documentaire De Mellionnec. Zespół jelita drażliwego to choroba przewlekła, której głównymi objawami są ból brzucha i nieprawidłowy rytm wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemiennie). Choć zespół jelita drażliwego powoduje przykre objawy i może wpływać na funkcjonowanie, nie jest ciężką chorobą ani nie prowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych. Bardzo ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta. Co to jest zespół jelita drażliwego i jakie są jego przyczyny? Zespół jelita drażliwego (nazywany też zespołem jelita nadwrażliwego lub IBS – irritable bowel syndrom) jest przewlekłą chorobą jelita cienkiego i grubego, objawiającą się bólem brzucha i zaburzeniami rytmu wypróżnień (biegunkami lub zaparciami, które mogą też pojawiać się naprzemiennie). Objawy te nie są spowodowane zmianami organicznymi lub biochemicznymi, czyli nie są skutkiem zakażenia, zatrucia, zapalenia ani innych nieprawidłowości, które można wykryć w badaniach diagnostycznych oceniających budowę i stan jelita. Przyczyna zespołu jelita drażliwego nie jest znana. Zakłada się, że na powstanie zespołu może złożyć się wiele różnych czynników. Należą do nich: zaburzenia regulacji tzw. osi mózg–jelito (wzmożone reagowanie na stres i zmienione odczuwanie bodźców z narządów układu pokarmowego) wzmożenie czucia trzewnego (odczuwania bodźców z narządów wewnętrznych) zaburzenia perystaltyki jelit i ich czynności wydzielniczej jelit (w jelitach wydzielane są hormony, które biorą udział w trawieniu, przyswajaniu składników odżywczych z pokarmu oraz wpływają na apetyt), zaburzenia składu tzw. mikrobioty jelitowej (tj. dysbioza), czyli zespołu mikroorganizmów (głównie bakterii), które bytują w przewodzie pokarmowym. Zaburzenia te mogą być np. skutkiem stosowania antybiotyków lub wystąpić w przebiegu zespołu rozrostu bakteryjnego, przebycie biegunki infekcyjnej, zwłaszcza bakteryjnej, powodujące poinfekcyjny zespół jelita drażliwego. Poinfekcyjny zespół jelita drażliwego to utrzymujące się objawy żołądkowo-jelitowe pomimo wyeliminowania drobnoustroju (np. bakterii), który spowodował infekcję. Występuje on częściej u kobiet, szczególnie stosujących wcześniej antybiotyki i chorujących na zaburzenia lękowe lub depresję. Rola mózgu nie została do końca wyjaśniona. Nowsze badania wykazują zmiany aktywności w obszarach kory mózgowej odpowiedzialnych za odczuwanie bólu. Ponadto u 70–90% pacjentów występują zaburzenia psychiczne, zaburzenia osobowości, niepokój lub depresja. Jak często występuje zespół jelita drażliwego? Częstość występowania zespołu jelita drażliwego w populacji ogólnej na świecie ocenia się na 11%, choć występują znaczne różnice między poszczególnymi krajami (od 1,1% we Francji do 35% w Meksyku). Zaburzenie to występuje ∼2-krotnie częściej u kobiet, najczęściej <50. rż. Połowa chorych zgłasza pierwsze objawy <35. rż. Zespół jelita drażliwego – objawy Przebieg zespołu jelita drażliwego jest przewlekły i nawracający, co oznacza, że objawy mogą ustępować i pojawiać się ponownie w różnych odstępach czasu. Podstawowym objawem zespołu jelita drażliwego jest ból brzucha. W jakiej okolicy brzucha występuje ból w zespole jelita drażliwego? Ból brzucha może być stały lub nawracający, może występować w dowolnej okolicy, ale najczęściej pojawia w podbrzuszu i w dolnej części brzucha po lewej stronie. Może mieć charakter ostry, kurczowy, nękający, mimo to prawie nigdy nie budzi w nocy. Objawy nocne odczuwają pacjenci z bezsennością. Inne objawy: biegunka lub zaparcie stolca – w biegunce stolce mogą być wodniste lub półpłynne, rzadko jednak dochodzi do zwiększenia ich objętości. Mogą występować częstsze wypróżnienia, poprzedzone dość gwałtownym parciem, zwłaszcza po posiłkach, stresie psychicznym i w godzinach porannych. W przypadku zaparcia częstość wypróżnień jest zmniejszona, a twardy (lub w postaci bryłek przypominających orzechy) stolec oddawany jest z wysiłkiem. Po oddaniu stolca wiele osób ma uczucie niepełnego wypróżnienia. U niektórych chorych występują na przemian okresy biegunki i zaparcia. Często występują skąpe wypróżnienia. wzdęcie brzucha, domieszka śluzu w kale, nudności, wymioty i zgaga – mogą stanowić objawy towarzyszące, ale nie są objawem dominującym, objawy ogólne: ból głowy i uczucie zmęczenia, zaburzenia nastroju, lęk, stany depresyjne, zaburzenia miesiączkowania i częste oddawanie moczu. Objawy zespołu jelita drażliwego są niecharakterystyczne i mogą pojawiać się w wielu innych chorobach. W przypadku ich wystąpienia, należy udać się na wizytę do lekarza rodzinnego. Jeśli objawom zespołu jelita drażliwego towarzyszy: gorączka, utrata masy ciała, krew w stolcu, niedokrwistość lub ktoś z rodziny chorował na raka jelita grubego, nieswoistą chorobę zapalną jelit (np. chorobę Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) lub celiakię, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza rodzinnego. Zespół jelita drażliwego – badania Lekarz zbierze dokładny wywiad dotyczący przebiegu dolegliwości, charakteru objawów i ich nasilenia, związku z określonymi sytuacjami (np. stresem, posiłkiem), a także chorób jelita występujących w rodzinie. Następnie zbada pacjenta. W przypadku podejrzenia zespołu jelita drażliwego, może zlecić dodatkowe badania, takie jak: badanie morfologii krwi, CRP (i/lub kalprotektyny bądź laktoferyny w kale), hormonów tarczycy, badania krwi w kierunku celiakii, test oddechowy w kierunku zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego, test tolerancji laktozy lub 2-tygodniowa próba stosowania diety bezlaktozowej i inne. U niektórych osób konieczne może okazać się wykonanie kolonoskopii, a także gastroskopii. Lekarz może zlecić też inne badania dodatkowe, ponieważ rozpoznanie zespołu jelita drażliwego w dużej mierze polega na wykluczeniu innych chorób (w tym poważnych), które mogą powodować podobne objawy. Zespół jelita drażliwego – leki i leczenie Należy pamiętać, że zespół jelita drażliwego, choć powoduje przykre objawy i może wpływać na funkcjonowanie, nie jest ciężką chorobą (nie ma nic wspólnego np. z chorobą nowotworową, czego często obawiają się pacjenci). Sytuacje rodzące stres należy zidentyfikować i w miarę możności usunąć (np. przy wsparciu psychologicznym). Leki odgrywają rolę wspomagającą. Powodują ustąpienie części dolegliwości u niektórych chorych. Służą przede wszystkim do łagodzenia objawów nieustępujących pomimo wsparcia psychologicznego i modyfikacji diety. Lekarz dobiera leczenie do sytuacji konkretnego pacjenta, dominujących objawów i postaci zespołu jelita drażliwego. Do leków, które stosuje się w leczeniu zespołu jelita drażliwego, należą: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (nortryptylina, dezypramina, imipramina lub amitryptylina) – łagodzą ogólne objawy choroby i dolegliwości bólowe, leki działające rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego (drotaweryna, hioscyna, mebeweryna, alweryna, olejek z mięty pieprzowej). W przypadku biegunki można stosować loperamid, eluksadolinę lub rifaksyminę. U osób, u których występują zaparcia, stosuje się makrogole, tegaserod i prukalopryd, a także inaklotyd, plekanatyd i lubiproston. Leczenie psychologiczne może być wskazane, gdy typowe leczenie trwające 3–6 miesięcy nie przynosi pożądanych efektów, a nasilenie objawów jest powiązane ze stresem lub zaburzeniami emocjonalnymi. Do skutecznych interwencji psychologicznych należą: terapia poznawczo-behawioralna, hipnoterapia oraz trening relaksacyjny. Dieta w zespole jelita drażliwego Ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta. Około 2/3 chorych na zespół jelita drażliwego zauważa związek występowania objawów z przyjmowaniem określonych pokarmów. Posiłki należy spożywać regularnie i bez pośpiechu. Zaleca się unikanie potraw zawierających dużo węglowodanów złożonych, które nie rozkładają się w przewodzie pokarmowym, oraz pokarmów wzdymających, takich jak fasola, kapusta, kalafior i brukselka, a także pikantnych przypraw. Istotne znaczenie może mieć unikanie picia kawy i alkoholu. Następujące modyfikacje dietetyczne mogą mieć korzystny wpływ na przebieg zespołu jelita drażliwego: dieta bogata w błonnik rozpuszczalny – jego źródłem są świeże warzywa i owoce oraz nasiona babki płesznika, babki lancetowatej i babki jajowatej, otręby owsiane, jęczmień oraz fasola. Błonnik nierozpuszczalny (np. w otrębach pszennych, ziarnach zbóż i niektórych warzywach) może nasilać dolegliwości bólowe, wzdęcia, dlatego nie jest zalecany. dieta o małej zawartości składników FODMAP, czyli fermentujących oligo-, di- i monosacharydów oraz polioli (fermentable oligo-, di-, monosaccharides and polyols), które mają niekorzystny wpływ na przebieg zespołu jelita drażliwego. Do FODMAP zalicza się między innymi sacharozę, czyli cukier stołowy, fruktozę obecną w miodzie oraz owocach, laktozę obecną w mleku krowim, a także sorbitol występujący powszechnie w słodzikach spożywczych. Dietę tę (lowFODMAP) należy prowadzić w 3 etapach: na 4–6 tyg. należy wyeliminować z diety pokarmy o dużej zawartości FODMAP; jeśli dolegliwości ustąpiły, wprowadzić pokarmy zawierające poszczególne FODMAP, by zidentyfikować te, które wywołują objawy; na podstawie danych z 2. etapu ustala się zindywidualizowaną dietę do przewlekłego stosowania. dieta bezglutenowa może być korzystna u osób z nieceliakalną nadwrażliwością na gluten. Przed jej wprowadzeniem lekarz wykluczy celiakię. Zespół jelita drażliwego jest chorobą przewlekłą. U większości chorych objawy uporczywie nawracają. Choroba ma jednak łagodny przebieg i nigdy nie prowadzi do wyniszczenia ani innych poważnych konsekwencji. Zespół jelita drażliwego – pytania i odpowiedzi Probiotyki w zespole jelita drażliwego W zespole jelita drażliwego stwierdza się przesunięcia (zaburzenia) w jelitowej florze bakteryjnej, dlatego w leczeniu tego zespołu u części chorych można uzyskać poprawę objawową, stosując niektóre antybiotyki lub probiotyki. O rodzaju zastosowanych leków decyduje lekarz. Fot. leszekglasner/AdobeStock Opublikowano: 23:54Aktualizacja: 10:40 Zespół jelita drażliwego to schorzenie o nie do końca poznanej przyczynie, które wywołuje dolegliwości czynnościowe przewodu pokarmowego, takie jak biegunki, zaparcia, bóle brzucha oraz wzdęcia. Nie ma leczenia przyczynowego zespołu jelita drażliwego. Dieta prowadzona w odpowiedni sposób może jednak złagodzić znacząco odczuwane objawy. Zespół jelita drażliwego – dieta. Podstawowe zasadyZespół jelita drażliwego – dieta FODMAPZespół jelita drażliwego – dieta na biegunkęZespół jelita drażliwego – dieta na zaparciaZespół jelita drażliwego – jadłospis Niedawno opracowano dietę FODMAP, która ma zastosowanie w leczeniu objawów zespołu jelita drażliwego. Do najważniejszych zaleceń dietetycznych dla zespołu jelita drażliwego należą ograniczenie spożywania węglowodanów fermentujących oraz modyfikacja diety w zależności od objawów. Pożywienie ma ogromną rolę w powstawaniu dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Dietę zaleca się w okresie nasilonych dolegliwości w przebiegu choroby, jaką jest zespół jelita drażliwego – dokuczliwego schorzenia objawiającego się uciążliwymi wzdęciami, kurczowymi bólami brzucha oraz naprzemiennie biegunką i zaparciami. Dieta na zespół jelita drażliwego ma być zgodna z ogólno przyjętymi zasadami zdrowego żywienia. W zespole jelita drażliwego (objawowym) dieta powinna wykluczać niektóre produkty działające szkodliwie na przewód pokarmowy. Z diety należy wykluczyć przede wszystkim: napoje gazowane, ciężkostrawne tłuszcze zwierzęce, mleko, owoce z dużą zawartością fruktozy. Dolegliwości może wzmagać sorbitol zawarty w produktach, takich jak guma do żucia, dietetyczne dżemy, czekolady. Dużo sorbitolu znajduje się w sokach: jabłkowym, winogronowym, świeżych śliwkach, wiśniach, brzoskwiniach. W diecie na zespół jelita drażliwego należy ograniczyć używki, takie jak alkohol, kawa, zaprzestać palenia papierosów i spożywania produktów wysoko przetworzonych, smażonych. Niezbędne jest również picie odpowiedniej ilości wody – zaleca się wypijanie co najmniej 1,5 l wody dziennie. Wielkie znaczenie ma regularne spożywanie produktów – 5 posiłków w małych porcjach przyjmowanych w miarę możliwości o stałej porze. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Zespół jelita drażliwego – dieta FODMAP Dieta FODMAP (fermentable oligosaccharides, disaccharides, monosaccharides and polyols) to dieta o małej zawartości fermentujących węglowodanów. Wykorzystywana jest w leczeniu objawów zespołu jelita drażliwego. Dieta ta przynosi doskonałe rezultaty szczególnie w okresie zaostrzeń. Badania w kierunku skuteczności diety w zespole jelita drażliwego prowadzone były przez australijskich naukowców z Monash University. Wykazały, że produkty zawierające fruktozę, laktozę, fruktany, alkohole polihydroksylowe (sorbitol, mannitol, ksylitol) nasilają objawy jelita drażliwego poprzez przyspieszenie motoryki jelit oraz zwiększenie w nich produkcji metanu oraz siarkowodoru. Jest to dieta, którą należy stosować do końca życia. W pierwszej fazie eliminuje się produkty zawierające duże ilości FODMAP na około 6–8 tygodni, a następnie dietę rozszerza się. Zobacz także Zespół jelita drażliwego – dieta na biegunkę Jednym z dokuczliwych objawów zespołu jelita drażliwego mogą być rozluźnione stolce. W biegunkach obowiązuje przede wszystkim dieta niskoresztkowa, niskotłuszczowa, z ograniczeniem cukrów fermentujących w jelitach. Do diety zaleca się dołączenie produktów o właściwościach zapierających, takich jak ryż czy mąka ziemniaczana. Zespół jelita drażliwego – dieta na zaparcia Część osób cierpiących na zespół jelita drażliwego ma dokuczliwe i nieustępujące zaparcia. Warto, by włączyły one do diety produkty bogate w błonnik nierozpuszczalny, który przyspiesza pasaż jelitowy. Zaleca się spożywanie 30–50 g błonnika dziennie. Produkty, które go zawierają, to: pieczywo pełnoziarniste, kasze, suszone śliwki, morele, owoce, warzywa. Zespół jelita drażliwego – jadłospis W internecie można znaleźć wiele dietetycznych przepisów do wykorzystania w zespole jelita drażliwego. Opierają się one przede wszystkim na wykluczeniu produktów zakazanych. Można je modyfikować w zależności od potrzeb oraz dolegliwości. Przykładowy jadłospis dla pacjentów z zespołem jelita drażliwego na cały dzień: śniadanie: owsianka z mlekiem roślinnym, mandarynka, kawa zbożowa, bułka grahamka z masłem II śniadanie: bułka grahamka z masłem, napój z marchwi, lipy i soku z cytryny obiad: zupa botwinka z ziemniakami, pieczona pierś z kurczaka, ulubiona kasza, sałata zielona z oliwą podwieczorek: sałatka owocowa z mandarynek, ananasa, winogron kolacja: bułka grahamka z niewielką ilością masła, z serem mozzarella, pomidorem, szklanka zielonej herbaty. Ilość substancji odżywczych należy dopasować do indywidualnych potrzeb, z uwzględnieniem trybu życia, płci, wieku oraz chorób towarzyszących. W celu ustalenia odpowiedniej dla zespołu jelita drażliwego diety najlepiej skontaktować się z dietetykiem. Bibliografia Przytrzymaji odkryj Ciborowska H. - Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. Pawlak K. - Dieta L -FODMAP w leczeniu zespołu jelita drażliwego, Bromat. Chem. Toksykol. - L, 2017, 2, str. 179-183. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Ewelina Stefanowicz Lekarka stażystka, absolwentka Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Mam za sobą wiele miesięcy praktyk w licznych trójmiejskich szpitalach. Interesuję się funkcjonowaniem ludzkiego organizmu zarówno od jego fizycznej, jak i psychicznej strony Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Kto choruje na zespół jelita drażliwego?Szacuje się, że na zespół jelita drażliwego (IBS, ang. irritable bowel syndrome) jest jednym z najczęstszych zaburzeń czynnościowych jelit. Według ostatnich danych (Oka P., Lancet Gastroenterol Hepatol 2020) ta choroba dotyka pomiędzy 1 na 11 a 1 na 26 osób, w zależności od kryteriów diagnostycznych (obecnie stosuje się Kryteria Rzymskie IV).Na zespół jelita drażliwego choruje ok. 3,8 proc. ludzi na całym świecie biorąc pod uwagę obecnie stosowane kryteria diagnostyczne, u dzieci występowanie szacuje się na 8,8 proc. Częstość występowania różni się między kontynentami i państwami – od 1 do 25 przypadków rozpoznaje się u osób do 50. roku życia. Zespół jelita drażliwego ponad dwukrotnie częściej stwierdzany jest u kobiet, co jednak nie musi wynikać z ich większej zachorowalności, ale częstszego zgłaszania się po poradę się, że ogólnie – mimo dokuczliwych objawów – wiele przypadków pozostaje niezdiagnozowanych, gdyż chorzy często nie szukają pomocy jelita drażliwego objawyDo objawów zespołu jelita drażliwego należą:silny, skurczowy ból brzucha – objaw konieczny do rozpoznania zespołu jelita drażliwego (najczęściej w lewym podbrzuszu),zmiana częstości wypróżnień,zmiana konsystencji (wyglądu) stolca,mogą współwystępować względu na rodzaj dominujących objawów wyróżnia się cztery postacie zespołu jelita drażliwego:zespół jelita drażliwego z dominującą biegunką,zespół jelita drażliwego z dominującym zaparciem,zespół jelita drażliwego ze zmiennym rytmem wypróżnień - gdy częstość biegunek i zaparć jest zbliżona,postać nieklasyfikowana zespołu jelita drażliwego – nie można zaklasyfikować do żadnego z powyższych trzech przebiegu zespołu jelita drażliwego bóle i biegunka raczej nie występują w pojawiać się również inne objawy, choć nie mają one znaczenia w rozpoznaniu IBS:wymioty,wzdęcia,odbijanie,wczesne uczucie pełności po posiłku,pieczenie w nadbrzuszu,uczucie zalegania pokarmu w żołądku,obecność śluzu w stolcu,ból głowy, ból plecówuczucie zmęczenia i niepokoju, dyskomfort psychiczny,senność,nocne oddawanie moczu, częstomocz, parcie na mocz,u kobiet również zaburzenia miesiączkowania, ból odczuwany w trakcie stosunku jelita drażliwego z przewagą biegunkiIBS z przewagą biegunki charakteryzuje się dominującym oddawaniem luźnego lub wodnistego stolca. Może pojawiać się nagłe silne parcie na jelita drażliwego z przewagą zaparćW przypadku IBS z przewagą zaparcia przeważa stolec twardy lub grudkowaty. Może być oddawany z trudem i wiązać się z uczuciem niepełnego zespołu jelita drażliwegoPrzyczynę zespołu jelita drażliwego upatruje się jako zaburzenie regulacji osi mózg-jelito. Oś mózg-jelito oznacza dwukierunkowe przekazywanie informacji między ośrodkowym układem nerwowym a jelitem dotyczących czynności układu odpornościowego czy układu zespołu jelita drażliwego nie są jednak wystarczająco wyjaśnione i nie został wskazany decydujący czynnik wyzwalający objawy. Wiadomo jednak, że przyczyną nie są zmiany organiczne. Wyróżnia się grupę czynników mogących przynajmniej w części odpowiadać za stan IBSDo głównych przyczyn IBS zalicza się:uwarunkowania genetyczne – ryzyko wystąpienia dolegliwości jest większe, jeśli choroba wystąpiła u członków rodziny;ilościowe i jakościowe zaburzenia mikrobioty jelitowej (dysbioza) – u osób z IBS występuje wyższe ryzyko pojawienia się zespołu rozrostu bakteryjnego (SIBO, ang. small intestinal bacterial overgrowth), czyli zespołu objawów klinicznych związanego z obecnością zwiększonej liczby bakterii w jelicie cienkim; najczęstszym objawem SIBO są wzdęcia;aktywacja układu odpornościowego błony śluzowej jelita i zmiany w przepuszczalności jelitowej, wynikająca z dysbiozy, czynników dietetycznych, stresu;przebycie infekcji żołądkowo-jelitowych, wywoływanych przez bakterie, pierwotniaki, pasożyty i wirusy, skutkujących zaburzeniami czucia trzewnego – tzw. poinfekcyjny zespół jelita drażliwego (post infectious irritable bowel syndrome, PI-IBS) może występować nawet u 8-31 proc. pacjentów po ostrym infekcyjnym epizodzie zapalenia żołądkowo-jelitowego;przewlekły lub przemijający stan zapalny – pozapalny zespół jelita drażliwego (post-inflammatory irritable bowel syndrome);nadwrażliwość trzewna i zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego – zaburzona reaktywność okrężnicy na różne bodźce, np. stres czy posiłek, nadwrażliwość trzewna może być skutkiem zaburzenia na etapie powstawania, przekazywania i analizy bodźców czuciowych oraz odpowiedzi na te bodźce;czynniki psychologiczne, których rola jest coraz bardziej dostrzegalna – czynnikiem wyzwalającym bywa silny przewlekły stres, traumatyczne doświadczenia oraz zaburzenia psychiczne, jak depresja czy zaburzenia depresyjno-lękowe;czynniki dietetyczne – zwłaszcza łatwo fermentujące krótkołańcuchowe węglowodany (fermentujące oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole, FODMAP) – mogą oną wpływać na nasilanie objawów zespołu jelita się, że nawet u 1,3 osób z zespołem jelita drażliwego z dominująca biegunką mogą współwystępować zaburzenia wchłaniania kwasów zespołu jelita drażliwegoRozpoznanie zespołu jelita drażliwego ustala lekarz na podstawie:wnikliwego wywiadu,oceny objawów – zespół jelita drażliwego rozpoznaje się na podstawie objawów, nie istnieją obecnie testy diagnostyczne potwierdzające rozpoznanie,diagnostyki mającej na celu wykluczenie innych chorób, dających podobny obraz powinien zwrócić szczególną uwagę na nieprawidłowości w badaniu fizykalnym oraz na informacje o rodzinnym występowaniu nowotworów i chorób zapalnych jelita grubego – tzw. objawy ryzyka i objawy alarmowe (tzw. red flags), które mogą wskazywać na inną przyczyną objawów:wiek >50 lat,obecność krwi w stolcu,występowanie nieswoistych chorób zapalnych jelit, raka jelita grubego, celiakii w rodzinie,niezamierzona utrata masy ciała,pobyt w rejonach endemicznego występowania chorób zakaźnych lub pasożytniczych,krótki czas trwania objawów,anemia,wodobrzusze,zwiększona liczba białych krwinek,stan podgorączkowy i Kryteriów Rzymskich IV z 2016 roku zespół jelita drażliwego diagnozowany jest, gdy nawracający ból w obrębie jamy brzusznej trwa przynajmniej jeden dzień w tygodniu w ciągu ostatnich 3 miesięcy i towarzyszą mu co najmniej dwie cechy spośród poniższych:jest zależny od wypróżnienia,wiąże się ze zmianą częstości wypróżnień,nastąpiła zmiana konsystencji podobne do zespołu jelita drażliwegoIstnieją choroby, w których przebiegu występują podobne objawy, jak w zespole jelita podobne do IBS w postaci z przewagą biegunkibiegunka infekcyjna,nieswoiste zapalne choroby jelit (w tym choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego),alergie i nietolerancje pokarmowe,celiakia,nowotwory jelit,nadczynność tarczycy,choroba Whipple’a,amyloidoza,niedobory podobne do IBS w postaci z przewagą zaparcianowotwory (w tym rak trzustki),kamica żółciowa,choroba wrzodowa,zapalenie wyrostka robaczkowego,porfiria,choroby układu moczowo-płciowego,endometrioza jelitowa,przepuklina, stosowane w diagnostyce różnicującejpodstawowe badania laboratoryjne z krwi: morfologia, OB, białko C-reaktywne (CRP), i inne parametry biochemiczne,badanie kału na obecność kalprotektyny,badanie serologiczne w kierunku celiakii (przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej IgA i IgA całkowite) – szczególnie w postaci z dominująca biegunką lub mieszanej (wynik dodatni testu serologicznego u osób dorosłych potwierdza się gastroskopią, zanim rozpozna się celiakię),wodorowe testy oddechowe w kierunku SIBO – szczególnie w przypadku ZJD z dominującą biegunką i wzdęciami,badanie endoskopowe (kolonoskopia) w uzasadnionych przypadkach, np. u osób po 45. roku życia lub z rakiem jelita grubego w rodzinie,Czasami konieczne są również inne badania, takie jak:badanie parazytologiczne i posiew kału, np. w przypadku ZJD z dominującą biegunką,badanie tyreotropiny (TSH) w uzasadnionych jamy brzusznej,badanie ginekologiczne u kobiet,gastroskopia (np. przy podwyższonym stężeniu transglutaminazy tkankowej IgA),pasaż jelita zaleca się rutynowego wykonywania testów w kierunki alergii lub nietolerancji pokarmowych u osób z podejrzeniem zespołu jelita drażliwych, z wyjątkiem osób, u których występują objawy wskazujące na alergię pokarmową (ACG Clinical Guideline 2020).Leczenie zespołu jelita drażliwegoPodstawą leczenia zespołu jelita drażliwego jest nawiązanie dobrej relacji między lekarzem a pacjentem. Leki odgrywają rolę wspomagającą. Leczenie zespołu jelita drażliwego polega przede wszystkim na łagodzeniu jego objawów, ponieważ często trudne jest znalezienie czynnika wywołującego i tym samym leczenie lecznicze obejmuje zarówno przyjmowanie środków farmakologicznych jak i – konieczną do uzyskania zadowalających efektów terapeutycznych – zmianę diety oraz stylu stosowane przy zespole jelita drażliwegoLeki stosowane są zwykle w zależności od objawu dominującego:ból i/lub wzdęcia: ryfaksymina alfa, leki rozkurczowe, przeciwdepresyjne trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD) lub selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI),biegunka: ryfaksamina alfa, loperamzaparcie: preparaty glikolu polietylenowego (makrogole),Leki rozkurczowe, które mogą być stosowane w leczeniu IBS to hioscyna, drotaweryna. Leki przeciwdepresyjne są stosowane, żeby podwyższyć próg czucia trzewnego i łagodzić objawy zespołu jelita drażliwego: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD) lub selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI).Aktywność fizyczna w zespole jelita drażliwegoUmiarkowana, regularna aktywność fizyczna przynosi poprawę u wielu pacjentów, działając pobudzająco na perystaltykę jelit (co jest korzystne dla osób cierpiących na zaparcia) oraz oddziałując korzystnie na stan psychiczny (np. joga).Konsultacja psychologicznaWiele pacjentów może uzyskać korzyść również z konsultacji psychologicznej (w tym psychoterapii) i stosowania metod lepszego radzenia sobie ze stresem (NICE 2017, Polskie Towarzystwo Gastroenterologii 2018).Probiotyki w zespole jelita drażliwegoPolskie Towarzystwo Gastroenterologii sugeruje, by w łagodzeniu objawów ogółem, czy też wzdęć i biegunki, wykorzystywać preparaty zawierające konkretne szczepy probiotyczne lub mieszanki szczepów o potwierdzonej skuteczności w badaniach klinicznych z udziałem osób z zespołem jelita drażliwego. Są pewne probiotyki, które prawdopodobnie mogą mieć korzystny wpływ na łagodzenie objawów zespołu jelita drażliwego, Bifidobacterium bifidum MIMBb75, Bufudobacterium infantis 35624, Bifidobacterium lactis, Lactobacillus plantarum 299v, czy też pewne preparaty złożone. Wskazanie, wybór i dawkowanie preparatu probiotycznego należy ustalić z niedawno opublikowanych amerykańskich rekomendacjach (ACG Clinical Guideline 2020) nie zaleca się stosowania probiotyków w leczeniu ogólnych objawów zespołu jelita drażliwego u osób dorosłych. Wskazuje się na konieczność dalszych badań nad skutecznością stosowania probiotyków w leczeniu zespołu jelita drażliwego. Dieta na zespół jelita drażliwegoW przypadku zespołu jelita drażliwego dieta jest niezmiernie istotna. Postępowanie dietetyczne jest integralną częścią leczenia z ograniczeniem FODMAPW leczeniu zespołu jelita drażliwego wykorzystuje się dietę z ograniczeniem łatwo fermentujących krótkołańcuchowych węglowodanów (fermentujących oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli, FODMAP). Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii (2018), zaleca się jej stosowanie przez określony czas (6 tygodni) w celu złagodzenia objawów zespołu jelita jednak pamiętać, że dieta z ograniczeniem FODMAP składa się z trzech etapów:eliminacja produktów z wysoką lub umiarkowaną zawartością jakichkolwiek FODMAP (tj. nadmiar fruktozy, laktoza, galaktooligosacharydy, fruktany, mannitol, sorbitol) – do 6 tygodni;ponowne, stopniowe wprowadzanie pojedynczych grup FODMAP, by sprawdzić indywidualną tolerancję i dowiedzieć się, które FODMAP powodują/nasilają objawy (ten etap trwa kilka tygodni, jeden produkt jest testowany zwykle przez 3 dni ze stopniowym zwiększaniem porcji produktu);indywidualizacja diety (ang. adapted diet, „modified-FODMAP diet”, FODMAP personalisation) – polega na eliminacji tylko tych produktów i FODMAP, które są słabo tolerowane i tylko w ilości wyzwalającej objawy (co zostało określone w trakcie drugiego etapu).Jest to schemat najczęściej stosowanej diety z ograniczeniem FODMAP (ang. strict low-FODMAP diet), ale u niektórych osób lub w pewnych populacjach (np. u dzieci) może być stosowana uproszczona wersja, która polega na ograniczeniu często spożywanych pokarmów o wysokiej zawartości FODMAP i podejrzewanych jako czynniki nasilające objawy zespołu jelita jest to prosta dieta, dlatego powinna być prowadzona pod opieką nie zaleca się stosowania diety bezglutenowej, jak również diety opartej na stężeniu przeciwciał przeciwko poszczególnym pokarmom (np. testy w kierunku przeciwciał w klasie IgG).NIETOLERANCJA POKARMOWA IgG Test na 108 alergenówSPRAWDŹDieta bogata w błonnik rozpuszczalny W zespole jelita drażliwego stosuje się także dietę bogatą w błonnik rozpuszczalny (który jest słabo fermentowany w jelitach), zwłaszcza w przypadku postaci z dominującym zaparciem. Zwykle zaleca się spożycie ok. 25 g/dobę produktów bogatych w błonnik rozpuszczalny, rozłożonych na kilka porcji w ciągu dnia (np. 2-4 łyżki otrąb pszennych). Przy czym warto pamiętać, że na efekt takiej modyfikacji trzeba poczekać przynajmniej 2-3 tygodnie. Nie zaleca się zwiększania zawartości błonnika nierozpuszczalnego (zwłaszcza otrąb pszennych), ponieważ może to zaostrzać niektóre objawy, tj. ból brzucha i wzdęcia. Przy zwiększaniu ilości błonnika w diecie należy pamiętać o wypijaniu odpowiedniej ilości płynów. Przykłady źródeł błonnika rozpuszczalnego: babka płasznik, lancetowata, jajowata, otręby owsiane, owies, siemię lniane (np. dodatek 2 łyżek stołowych dziennie przez 3 miesiące u osób z zespołem jelita drażliwego z dominującym zaparciem, British Dietetic Association 2016).Przykłady źródeł błonnika nierozpuszczalnego: otręby pszenne (mogą nasilać dolegliwości), pełne ziarna zbóż (np. gruboziarniste kasze), orzechy, z mięty pieprzowej w zespole jelita drażliwegoWspomagająco w zespole jelita drażliwego można stosować wybrane preparaty olejku z mięty pieprzowej. Wskazanie, wybór preparatu i dawkowanie powinno być ustalone z lekarzem. Olejek z mięty pieprzowej może łagodzić objawy zespoły jelita drażliwego poprzez relaksację mięśni gładkich, działanie przeciwzapalne i wpływ na czucie trzewne. W większości przeprowadzonych dotąd badań klinicznych był dobrze w postaci zaparciowej i biegunkowej zespołu jelita wrażliwegoDawniej były odrębne zalecenia dietetyczne dla typu zaparciowego i biegunkowego IBS, jednak obecnie niezależnie od postaci zespołu jelita drażliwego sprawdza się w zasadzie dwie główne modyfikacje dietetyczne:dietę z ograniczeniem FODMAPlub dietę ze zwiększoną zawartością błonnika się, czy dana dieta powoduje łagodzenie objawów u danej osoby w określonym czasie (zwykle max. 6 tygodni). Jeżeli mimo przestrzegania diety, dolegliwości nie ustępują, szuka się innej metody leczenia, zastosowanie olejku z mięty pieprzowej, probiotyków czy stosują również zalecenia dietetyczne opierające się na eliminacji używek (np. alkoholu, kawy), mniejszej objętości posiłków i identyfikacji nietolerowanych produktów (np. prowadząc dzienniczek żywieniowych i szukając możliwych przyczyn dolegliwości).Rokowanie i powikłania zespołu jelita drażliwegoUważa się, że całkowite wyleczenie zespołu jelita drażliwego nie jest ma charakter przewlekły i nawrotowy, jednak ze względu na łagodny przebieg nie prowadzi do wyniszczenia i nie daje istotnych powikłań. Może prowadzić do zwiększonej absencji w pracy czy też pogarszać jakość postępowanie w zespole jelita drażliwegoKiedy lekarz zdiagnozuje zespół jelita drażliwego, zaleca się postępowanie według jego wytycznych, ze szczególnym uwzględnieniem wprowadzenia odpowiedniego sposobu żywienia (w razie potrzeby konsultacja z dietetykiem).Innym istotnym aspektem jest dbałość o stan psychiczny i – w razie potrzeby – konsultacja z psychologiem lub dietetyczne pacjentów z zespołem jelita nadwrażliwego" Wasiluk D., Ostrowska L.; Nowa Medycyna, 3/2010, s. 89-95Epidemiologia dolegliwości brzusznych w polskiej populacji" Ziółkowski B. A, Pacholec A., Kudlicka M., Ehrmann A., Muszyński J.; Przegląd Gastroenterologiczny, 7/2012, s. 20–25Zespół jelita drażliwego – nowe spojrzenie na etiopatogenezę" Nehring P., Mrozikiewicz-Rakowska B., Krasnodębski P., Karnafel W.; Przegląd Gastroenterologiczny, 6/2011, s. 17–22Rola czynników psychologicznych w patogenezie chorób czynnościowych przewodu pokarmowego"Marcinkowska-Bachlińska M., Małecka-Panas E.; Przewodnik Lekarza, 1/2007, s. 56-75Oka P, Parr H, Barberio B, Black CJ, Savarino EV, Ford AC. Global prevalence of irritable bowel syndrome according to Rome III or IV criteria: a systematic review and meta-analysis. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2020 Oct;5(10):908-917. Holtmann, Gerald J et al. Pathophysiology of irritable bowel syndrome. The Lancet Gastroenterology & Hepatology, Volume 1, Issue 2, 133 - 146Pimentel M, Saad RJ, Long MD, Rao SSC. ACG Clinical Guideline: Small Intestinal Bacterial Overgrowth. Am J Gastroenterol. 2020 Feb;115(2): BE, Pimentel M, Brenner DM, Chey WD, Keefer LA, Long MD, Moshiree B. ACG Clinical Guideline: Management of Irritable Bowel Syndrome. Am J Gastroenterol. 2021 Jan 1;116(1): Schreiber, & Mazmanian, The gut microbiota–brain axis in behaviour and brain disorders. Nat Rev Microbiol19, 241–255 (2021).Talar-Wojnarowska R., Małecka-Panas E., Bartnik W. Zaparcie. Medycyna Praktyczne Interna, (dostęp: r.)McKenzie YA, Bowyer RK, Leach H, i wsp. (IBS Dietetic Guideline Review Group on behalf of Gastroenterology Specialist Group of the British Dietetic Association). British Dietetic Association systematic review and evidence-based practice guidelines for the dietary management of irritable bowel syndrome in adults (2016 update). J Hum Nutr Diet. 2016 Oct;29(5): A, Kantsjö JB, Ronchi F. The Gut-Brain Axis: How Microbiota and Host Inflammasome Influence Brain Physiology and Pathology. Front Immunol. 2020 Dec 10;11: Institute for Health and Care Excellence (NICE). Irritable bowel syndrome in adults: diagnosis and management. Last updated: 04 April 2017 (dostęp: r.).Aktualizacja mgr Agata Stróżyk Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być ustalana indywidualnie w zależności od objawów chorobowych. Jednym osobom polecane są pokarmy bogate w błonnik, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego oraz ułatwia wypróżnianie. Z kolei u osób, u których występują przewlekłe biegunki, wyklucza się z diety produkty pełnoziarniste oraz pobudzające perystaltykę jelit. Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być przede wszystkim łatwostrawna. Zobacz film: "Sól w diecie - ile można spożywać?" spis treści 1. Objawy zespołu jelita drażliwego 2. Charakterystyka zespołu jelita drażliwego 1. Objawy zespołu jelita drażliwego Zespół jelita drażliwego jest najczęściej występującą chorobą układu pokarmowego. Schorzenie to nie skraca długości życia, ale skutecznie pogarsza jakość życia chorych na nią osób. Zespół jelita nadwrażliwego charakteryzuje się szeregiem objawów chorobowych. Najczęściej pacjenci cierpiący na tę przypadłość uskarżają się na kurczowe bóle brzucha lub jedną z trzech dolegliwości: biegunki, zaparcia, biegunki lub zaparcia występujące naprzemiennie. Dolegliwości bólowe mają zmienną intensywność oraz lokalizację. Najczęściej występują po wstaniu z łóżka, po spożyciu posiłku oraz w okresie wzmożonego stresu emocjonalnego. Powyższym objawom często towarzyszą inne dolegliwości, takie jak bóle głowy, migrena, uczucie parcia na mocz, zaburzenia miesiączkowania, bóle w klatce piersiowe, a także mogą wystąpić zaburzenia seksualne czy choroba lokomocyjna. Duże grono chorych skarży się na uczucie pełności w brzuchu, wzdęcia i dyskomfort do tego stopnia, że ubranie staje się niewygodne. Często doskwierają im również burczenie w brzuchu oraz wzmożone oddawanie gazów. 2. Charakterystyka zespołu jelita drażliwego Ważny element skutecznego leczenia zespołu jelita nadwrażliwego stanowi prawidłowo zbilansowana dieta. W zależności od postaci zespołu jelita drażliwego, eliminuje się z diety określone produkty spożywcze, które mogą nasilać objawy chorobowe. Chorym, którzy cierpią z powodu zaparć, zaleca się dietę bogatoresztkową, czyli zawierającą produkt bogate w błonnik. Do takich produktów zaliczane są przede wszystkim: pieczywo pełnoziarniste (graham, żytnie), makarony z mąki pełnoziarnistej, ryż brązowy, a także otręby przenne. W takiej diecie przy zespole jelita drażliwego Przy drugich daniach zaleca się rezygnację z ziemniaków na rzecz kaszy gryczanej i jęczmiennej. Ponadto każdy posiłek powinien zawierać porcję warzyw lub owoców, które nie tylko są doskonałym źródłem witamin i soli mineralnych, ale również błonnika, który korzystnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. W jelitach błonnik nie ulega trawieniu, nie wchłania się, a poprawia ich pracę. Wiążąc wodę, zwiększa objętość mas kałowych, ponadto drażni ściany jelit, dzięki temu zwiększa ich perystaltykę, tym samym ułatwia wydalanie mas kałowych. Jednakże, spożywając duże ilości otrębów, należy spożywać więcej produktów bogatych w żelazo (rośliny zielone, mięso) oraz wapń (sery żółte, mleko), ponieważ obecny w nich kwas fitynowy hamuje wchłanianie tych makroelementów. W przeciwnym razie mogą wystąpić anemia lub osteoporoza. W przypadku występowania biegunek, w dietcie przy zespole jelita drażliwego należy wyeliminować produkty, które przyspieszają perystaltykę jelit. Nie wolno spożywać produktów bogatych w błonnik. Osoby chorujące na tę postać schorzenia powinny spożywać pieczywo pszenne, biały ryż, drobne makarony. Owoce i warzywa przed spożyciem powinny być ugotowane lub przetarte. Potrawy nie powinny zawierać ostrych przypraw (chilli, papryka, ketchup, musztarda, ocet), ponieważ zwiększają one wydzielanie soków trawiennych, które podrażniają jelita, potęgując dolegliwości bólowe. Zarówno w postaci biegunkowej, jak również w przypadku występowania zaparć, ważny w diecie przy zespole jelita drażliwego jest nie tylko dobór spożywanych produktów, ale także częstość, z jaką spożywa się posiłki. Ważne jest spożywanie posiłków w regularnych odstępach czasu, a dania powiny być małe pod względem objętościowym, ponieważ choroba jelita drażliwego często ulega zaostrzoniu przez zbyt obfity posiłek. Ogólne zasady diety w chorobie jelita drażliwego: Picie odpowiedniej ilości wody, co najmniej 1,5 litra dziennie, ponieważ zmniejsza tendencję do zaparć i kłopotów z trawieniem, a u osób z biegunkami zapobiega odwodnieniu. Nie wolno spożywać tłustych i smażonych potraw, ponieważ podrażniają jelita, w wyniku czego choroba zaostrza się. Należy oganiczyć spożycie mocnej kawy oraz herbaty. W postaci zaparciowej zaleca się spożywanie dużych ilości błonnika. Do produktów bogatych w błonnik należy np. chleb pełnoziarnisty, płatki zbożowe. Należy unikać spożywania produktów oraz potraw wzdymających, do których zaliczane są: czereśnie, kapusta, cebula, fasola, groch, bigos, grochówka, fasolka po bretońsku. Spożywanie owoców czasem może pogarszać stan chorego, ponieważ zawarta w nich fruktoza, w jelitach ulega fermentacji, co może nasilać dolegliwości. Należy spożywać głównie potrawy gotowane, gotowane na parze lub pieczone w folii. Dieta w zespole jelita drażliwego powinna być opracowywana indywidualnie, ponieważ bardzo częto dany produkt może zwiększać dolegliwości u jednej osoby, natomiast inna osoba może czuć się dobrze po jego spożyciu. Leczenie zespołu jelita drażliwego nie jest łatwe. Istotną rolę odgrywa zidentyfikowanie czynników wyzwalających objawy, do których należy spożywanie danych produktów. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyk, biotechnolog, specjalista ds. zdrowia publicznego. Doktorantka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Biorąc pod uwagę korzyści zdrowotne wynikające z octu jabłkowego, ludzie pytają, czy jest to pomocne w przypadku zespołu jelita drażliwego. Środki zaradcze stosowane w domu, takie jak ACV, zwykle nie otrzymują funduszy na badania, takich jak leki farmaceutyczne. To sprawia, że ​​trudno jest dojść do jakiegokolwiek stanowczego wniosku. Podawane korzyści zdrowotne ACV Należy pamiętać, że wszystkie te twierdzenia dotyczące wartości ACVnie mają poparcia naukowego: Działa jako tonik skóry Detoksykuje ciało Łagodzi ból gardła Podnosi nastrój Eliminuje candida Pozbawia się zła oddech Pomaga w zaparciach Pomaga w biegunce Poprawia trawienie Sprawia, że ​​włosy są lśniące Promuje utratę wagi Łagodzi oparzenia słoneczne Powoduje, że ciało jest w stanie alkalicznym Zmniejsza zgagę Wybiela zęby Choroba i trawienie ACV cieszy się dość popularną reputacją dla poprawy trawienia. Uzasadnieniem jest to, że ACV wzmaga wydzielanie enzymów trawiennych i zwiększa kwas żołądkowy, z których oba pomagają optymalnie trawić spożywany pokarm. Niestety, nie ma wielu naukowych dowodów na poparcie tej teorii. Podejrzewano również, że ACV jest korzystne w zmniejszaniu zarówno biegunki, jak i zaparć. ACV zawiera pektynę, formę rozpuszczalnego błonnika, więc teoretycznie możliwe jest, że może ona wchłaniać płyn z jelit i przyczyniać się do poprawy tworzenia stolca. Będziesz jednak musiał dużo wypić, aby zobaczyć jakikolwiek znaczący efekt. Co mówią badania? ACV nie otrzymał dużej uwagi od badaczy akademickich. W niektórych wstępnych badaniach badano wpływ ACV i innych rodzajów octu na cukrzycę, ale badania są zbyt ograniczone, aby wyciągnąć jednoznaczne wnioski. Wydaje się, że nie ma żadnych recenzowanych badań dotyczących wpływu ACV na IBS. Czy powinieneś wypróbować ACV dla swojego IBS? Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, aby picie ACV miało jakikolwiek wpływ na Twój IBS. Jeśli mimo wszystko zdecydujesz się spróbować, rozważ rozpuszczenie 1 lub 2 łyżek octu jabłkowego w 8-uncjowej szklance wody i wypij ją przed posiłkami. Jest zbyt kwaśny, aby pić prosto, ponieważ kwasy mogą powodować problemy z zębami i przełykiem. Ta wysoka kwasowość sprawia również, że stosowanie ACV w postaci tabletek jest dość ryzykowne. ACV może zakłócać wchłanianie jakichkolwiek aktualnie przyjmowanych leków, dlatego należy skonsultować się z lekarzem przed włączeniem go do swojej diety. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leczenia tarczycy lub ciśnienia krwi.

ocet jabłkowy na zespół jelita drażliwego